به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، باز هم محرم از راه رسید؛ ماهی که زمان در آن آهسته‌تر می‌گذرد، دل‌ها بی‌قرارتر می‌تپد و آسمان رنگ غربت به خود می‌گیرد. گویی تاریخ بار دیگر ورق می‌خورد تا صدای مظلومیت از کربلا برخیزد و در گوش جان بشریت زمزمه شود، در این ایام دل‌های عاشقان با نوای "یاحسین" به لرزه می‌افتد و اشک، زبان رسای قلب‌های سوگوار می‌شود. 

محرم ماه حماسه و اندوه، ماه غیرت و خون، ماهی است که در آن مرز میان مرگ و جاودانگی در میدان نبرد کربلا معنا یافت.

در دل تپنده عاشورا، حقیقتی نهفته است که قرن‌هاست الهام‌بخش آزادگان و عدالت‌خواهان جهان بوده است؛ نهضت سیدالشهدا علیه‌السلام نه‌تنها یک واقعه تاریخی که یک مکتب زنده و پویاست؛ مدرسه‌ای برای آموختن ایستادگی، شهامت، ایمان و وفاداری به حق در برابر تمام جلوه‌های باطل. همین الگو بود که قرن‌ها بعد در دل ملت ایران جوانه زد و در بهمن ۱۳۵۷، با رهبری امام خمینی (ره) به درخت تناور انقلاب اسلامی تبدیل شد.

انقلاب اسلامی ایران به‌روشنی، از آموزه‌های عاشورا وام‌گرفته بود؛ همان روح حماسه، همان روح فداکاری و مقابله با ظلم، همان شعار «هیهات من‌الذله». ملت ایران باتکیه‌بر همین فرهنگ حسینی در برابر طاغوت زمان ایستادند، جان دادند، زندان رفتند و خونشان را تقدیم کردند تا پرچم استقلال، آزادی و معنویت را برافرازند. 

در یک کلام عاشورا ستون خیمهٔ این انقلاب شد و محرم، فرصتی برای تجدید عهد با آن شهیدان.

اما محرم امسال رنگ‌وبویی دیگر دارد، غم عاشورا با داغ شهادت‌های تازه درهم‌تنیده است. هنوز داغ ازدست‌دادن فرماندهان رشید، دانشمندان مجاهد، و مردمانی بی‌گناه که در راه مقاومت، ایستادگی و دفاع از مظلومان جان دادند، بر دل‌ها تازه است. امسال در محرم ۱۴۴۷ ما با چشمانی اشک‌بار نه‌تنها بر مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) می‌گرییم، بلکه در سوگ یاران امروزی حسین (ع) نیز عزاداریم.

ترور دانشمندان و فرماندهان ایرانی، نشان از آن دارد که دشمنان این ملت، همان مسیر یزیدیان را پیش گرفته‌اند؛ مسیری که در آن حق باید خاموش شود و صدای حقیقت، در میان شمشیرها گم گردد.

 اما تاریخ نشان داده است که با شهادت، نه‌تنها صدای حق خاموش نمی‌شود، بلکه رساتر، بلندتر و عمیق‌تر در جان مردم می‌نشیند.

مردمی که در نمازجمعه در راهپیمایی‌ها و در هیئت‌های عزاداری، تصویر شهدای معاصر را در کنار پرچم‌های یا حسین قرار می‌دهند، در واقع ادامه همان راه عاشورایی را فریاد می‌زنند؛ این هم‌صدایی میان خون شهیدان کربلا و شهدای مقاومت، رشته‌ای است ناگسستنی که از گذشته تا امروز کشیده شده و همچنان در قلب ملت می‌تپد.

محرم امسال، تلخ‌تر اما بیدارکننده‌تر است، در دل هر عزادار، صدای انفجار، ترور و اشک مادران شهید نیز پیچیده است. این غم، سنگین‌تر از همیشه است.

اما به همان اندازه، عهدها را نیز محکم‌تر می‌کند هر قطره اشک بر حسین (ع)، امسال آمیخته با عهدی است برای دفاع از راه شهیدان، برای حفظ آرمان انقلاب و برای ایستادن در برابر ظلم و جنایت.

عاشورا امسال، از همیشه نزدیک‌تر به ماست؛ چرا که دشمن چهرهٔ یزیدی خود را نه در لباس نظامی که در چهره رسانه‌ها، ترورها و تحریم‌ها نشان می‌دهد و ما پیروان حسین (ع) باید همان‌گونه که او با تنِ بی‌سر، اما سری بلند در تاریخ ایستاد، ما نیز با دلی استوار در برابر فتنه‌های نوین ایستادگی کنیم.

در پایان باید گفت که محرم نه‌تنها یک مناسبت مذهبی، بلکه یک بازگشت عمیق به خویشتن است؛ فرصتی برای تأمل، برای بازخوانی تاریخ و برای تجدید عهد با حقیقت. این ماه، چراغ راه ملت‌هاست؛ ملتی که با حسین شروع کرد با شهدا ادامه داد و همچنان در مسیر کربلا ایستاده است.

نویسنده: طاهره جلوخانی