به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، شهید احمد باغبانی روز یکم مهرماه سال 1332 در روستای شیروانه از توابع شهرستان کامیاران دیده به جهان گشود.

احمد هنوز چند بهار را پشت سر نگذاشته بود که از نعمت پدر محروم شد؛ گویا روزگار سرنوشت دیگری برای او رقم زده بود. با فوت پدر، مادرش سرپرستی او را بعهده گرفت.

وی دوران کودکی را همچون کودکان دیگر روستا پشت سر گذاشت و با رسیدن به سن شش سالگی راهی مدرسه شد، با پشتکاری که داشت تمام مقاطع تحصیلی را تا اخذ دیپلم یکی پس از دیگری گذراند.

احمد بعد از اخذ دیپلم به خدمت سربازی رفت و پایان خدمت او مصادف بود با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی.

وی که دوران حکومت ستم شاهی را به خوبی درک کرده بود، قدر انقلاب اسلامی را به خوبی می دانست به همین خاطر با عمال حکومت پهلوی به مقابله برخاست و به عضویت سازمان پیشمرگان مسلمان کرد درآمد.

احمد برای اعتلای نام انقلاب اسلامی و عملی کردن آرمانهای این انقلاب به مقابله با گروهک های ضد انقلاب برخاست.

وی پس مجاهدتهای فراوان روز نهم شهریورماه سال 1359 در عملیات پاکسازی یکی از محورهای سنندج به شهادت رسید.

درنگ

احمد با معرفی‌ مختصر و اظهار به صحت کامل و سلامت جسمی و روحی ‌خود به مادرش توصیه می‌کند که پس از مرگ و شهادت او گریه نکنند. وی‌ بازماندگان را به دستگیری‌ از فقرا و کمک به مسجد می‌خواند و از آنها می‌خواهد که قبرش را با تزئینات مزین نکنند و برای‌ رهایی‌ وی‌ به سوی‌ حق و دنیای‌ آخرت دعا کنند. وی‌ در پایان از آرزویش به‌ شهادت رسیدن سخن گفته است.

وصیت نامه

بسم الله الرحمن الرحیم

ساعت 9:30 شب بیست و هشتم بهمن ماه سال 1358

در ساعت و تاریخ فوق با رضایت کامل و صحت و سلامت جسمی و روحی و با دست خط خود یادآور می شوم که بعد از مرگم وارثانم برایم گریه و زاری نکند. مادرم هیچ گاه برایم ناراحت نشود و جز احسان به فقرا و کمک به مسجد چیزی برایم خیر و خیرات نکنید، برایم سیاه نپوشید و قبرم را تزیین نکنید. برایم دعا کنید و از خدا بخواهید که من را به سر منزل حق و حقیقت و منزل الهی و دنیای آخرت برساند.

من جوان‌مرگ امیدم شهادت است. احمد باغبانی

انتهای خبر/