- گروه : فرهنگی
- شماره : 4307
در حکمت ۱۲۲ نهج‌البلاغه آمده است؛
نکوهش غفلت از مرگ
در حکمت ۱۲۱ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به نکوهش غفلت از مرگ پرداخته است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، در حکمت ۱۲۲ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به نکوهش غفلت از مرگ پرداخته و می‌فرمایند:
وَ تَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلًا يَضْحَكُ، فَقَالَ: كَأَنَّ الْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا كُتِبَ، وَ كَأَنَّ الْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ، وَ كَأَنَّ الَّذِي نَرَى مِنَ الْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ، نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْكُلُ تُرَاثَهُمْ كَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ، ثُمَّ قَدْ نَسِينَا كُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَةٍ وَ رُمِينَا بِكُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَةٍ.
از پى جنازه‌اى مى رفت، مردى را ديد كه مى‌خنديد. امام (ع) به او فرمود:
گويى كه مرگ بر ديگران مقرر شده، نه بر ما و گويى حق بر غير ما واجب شده و گويى، اين مردگان كه مى‌بينيم، مسافرانى هستند كه به زودى به نزد ما باز مى‌گردند آن‌ها را در گورهايشان مى‌گذاريم و اموالشان را مى‌خوريم، پندارى، كه پس از آن‌ها جاودانه خواهيم زيست. سپس، هر اندرز دهنده‌اى را چه مرد و چه زن فراموش مى‌كنيم و خود را به دست هر بلا و آفت مى‌سپاريم.
منبع: نهج‌البلاغه
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
برچسب‌ها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
