به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، این عشق، نه بر سر زبان که در حرکت، نگاه و لبخند خدمتگزاران خود را نشان می‌دهد، در موکب‌ها، هر فنجان چای، هر نان، هر قطعه قند، با نیتی پاک و دلی سرشار از عشق به اهل‌بیت (ع) تقدیم می‌شود.

اینجا، خدمت تنها یک عمل خیر نیست، بلکه عبادتی عاشقانه است که در راه خدا و حب حسین (ع) انجام می‌شود، مردم از هر طبقه و موقعیتی، در کنار هم می‌ایستند؛ فقیر و غنی، جوان و پیر، همه در راه حسین (ع) یکی می‌شوند.

عشق به امام شهدا، همه تفاوت‌ها را از میان می‌برد و جایش را به وحدت، همدلی و نوکری می‌دهد، خدمت در موکب، تنها پذیرایی از گرسنه نیست، بلکه آغوش گرمی است برای دل‌های خسته، دعایی برای آرامش روح زائران، و تجدید میثاقی با عهد کربلا، این عشق، خستگی نمی‌شناسد.

خادمانی که روزهاست بی‌خواب و خسته در کار هستند، با دیدن لبخند یک زائر، دوباره روح تازه می‌گیرند، عشق در موکب، سکوت است، اما صدایش در قلب همه شنیده می‌شود، اینجا هر کار کوچک، بزرگ می‌شود، چون با عشق انجام می‌شود، موکب‌های اربعین، زنده نگاه‌دار عشق ایرانی به حسین (ع) هستند؛ جایی که عشق نه فقط گفته می‌شود، بلکه زنده می‌شود، نفس می‌کشد، و به دیگران می‌بخشد.

در سایه خاکِ جاده‌های خسته، صدای قدم‌های پاک می‌پیچد؛ صدایی که نه از زبان که از عمق دل‌های عاشق می‌آید، «لَبَّیک یا حُسین».

این روزها، شهرهای ایران نفس‌هایشان را با نوای اربعین تنظیم کرده‌اند، هر کوچه، هر روستا، هر دل، به سمت کربلای معلی سو خورده است و در این میان، موکب‌ها مثل ستاره‌هایی در تاریکی شب، راه زائران را روشن می‌کنند.

یکی از این ستاره‌ها «موکب سیدالشهداء خسروآباد بیجار» است؛ جایی که عشق به امام حسین (ع) نه فقط در زبان که در حرکت، در چای دم‌کرده، در نماز جماعت، در لبخند خسته‌ای که بر لب زائر می‌نشیند، زنده است.

راه عشق، موکب عشق

در کیلومتر ۷۰۲ مانده به کربلا در محور بیجار به قروه، جایی که باد غبار راه را به چشم می‌آورد، موکبی ساده اما پربرکت برپا شده است، اینجا، نه طبقه و نه ثروت شناخته می‌شود؛ فقط عشق به اباعبدالله الحسین (ع) حکم‌فرمایی می‌کند، غنی و فقیر، جوان و پیر، همه در کنار هم به‌عنوان «خادمان عشق» ایستاده‌اند.

این موکب که از موقوفات الله‌یارخان گروسی تأمین مالی شده، امسال نیز برای پذیرای زائران پیاده‌روی اربعین آماده شده است، روزانه بیش از ۲ هزار زائر در این موکب پذیرایی می‌شوند؛ از آب تا چای، از نان تا خوراک گرم، از دعا تا لبخندی که خستگی را از پیکر زائران برمی‌دارد.

این موکب باهمت مردم خسروآباد و وقف مردمی برپا شده است و در مدت برگزاری موکب که امسال از دهم مردادماه آغاز شده است، بیش از ۳۰ خادم به‌صورت شبانه‌روز فعالیت دارند، از صبح تا شب، چای دم می‌شود، غذای گرمی آماده می‌شود، نماز جماعت اقامه و سخنرانی‌های فرهنگی برگزار می‌شود.

همچنین بسته‌های فرهنگی شامل منشور اربعین، دعاهای روز، کتابچه‌هایی درباره سیره اهل‌بیت (ع) و هدایای کوچک به زائران توزیع می‌شود، این فقط پذیرایی نیست؛ بلکه ارتقای معنوی در مسیر عشق است.

همایش عشق، هر سال بزرگ‌تر

باوجود گرانی‌ها و مشکلات اقتصادی، حضور پرشور مردم در راهپیمایی اربعین امسال نشان‌دهنده عمق عشق ایرانیان به امام حسین (ع) است.

امسال هم باوجود افزایش بی‌سابقه گرمای تابستان ۱۴۰۴، جمعیت باشکوهی از زائران از این مسیر عبور می‌کنند و خادمان با جان و دل، روی گشاده و لبخند و تبسم به استقبال زائران اربعین می‌آیند.

عشق به حسین (ع)، خستگی نمی‌شناسد

در موکب خسروآباد، هر فنجان چای، نذری است به یاد قیام کربلا، هر لکه گِرد و خاک روی کف دست خادمان، نشانه‌ای از نوکری به زائران سیدالشهدا است؛ اینجا خدمت فقط یک عمل خیر نیست؛ یک عشق است، یک عبادت است، یک وصل به معشوق است.

انتهای خبر/