به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، در کنار جاده‌های پیچ‌ درپیچ کوهستانی، در سایهٔ درختان کهن‌سال روستاها، و در میان خیابان‌هایی که هنوز نامشان در نقشه‌های آموزشی کشور به‌درستی ثبت نشده، جوانانی زندگی می‌کنند که نه امکانات پایتخت را دارند، نه دسترسی به کلاس‌های خصوصی، نه مشاوران حرفه‌ایِ پولی، اما دارند چیزی که از همه ارزشمندتر است، اراده، برنامه‌ریزی و پشتوانه‌ای که از خانه، مدرسه و حتی زمین ورزشی سرچشمه می‌گیرد.

کنکوری‌های شجاعِ شهرستان‌های محروم، در شرایطی به میدان نبرد علمی پا گذاشتند که برای بسیاری غیرقابل‌تصور بودند، آنها صبح‌های زود را از رختخواب و استراحت گذشتند و در طول روز با کتاب‌ها و جزوه‌های آموزشی زندگی کردند و حتی تا نیمه‌های شب نیز بیدار مانند.

اما هرگز تسلیم نشدند، چون می‌دانستند موفقیت، حق کسی نیست که امکانات دارد، موفقیت حق کسی است که اراده دارد، آنها ثابت کردند که ورزش، نه تنها تفریح که موتور محرکِ تمرکز و استقامت است، چه توپ فوتبال در زمین خاکی روستا، چه دویدن صبحگاهی در کنار رودخانه، چه حرکات بدنسازی با وزنه‌های خانگی، همه و همه، سوختی بودند که ذهن را تقویت کرد و بدن را برای تحمل فشارهای طولانی کنکور آماده ساخت، ورزش به آنها یاد داد که شکست موقت است، ولی تسلیم شدن، شکست ابدی است.

اما تنها ورزش نبود که آنها را به قله رساند، برنامه‌ریزی دقیق، همراهی مشاوران متعهد و حمایت خانواده‌هایی که باورشان به فرزندانشان از هر چیزی قوی‌تر بود، سه‌پایهٔ استوار موفقیت آنها شد.

آنها با جدول‌های مطالعاتی دقیق، با مرورهای منظم، با شرکت در آزمون‌های آنلاین و با تحلیل نقاط ضعف و قوت خود، گام‌های محکمی برداشتند، گام‌هایی که امروز، آنها را در میان رتبه‌های برتر کشور قرار داده است.

این دانش‌آموزان، نه فقط برای خودشان که برای همه ما پیامی دارند، محرومیت جغرافیایی، هرگز محرومیت علمی نیست، فقر امکانات، هرگز فقر استعداد نیست، و دوری از پایتخت، هرگز دوری از قله‌های موفقیت نیست، نمونه آن نیز موفقیت نامداران بیجاری است که چه در گذشته و چه امروز موفقیت‌های بزرگی کسب کرده‌اند.

امروز، وقتی نامشان در فهرست رتبه‌های برتر کشور دیده می‌شود، نه فقط یک فرد که یک شهرستان، یک مدرسه، یک خانواده و یک جامعه کوچک، پیروز شده است، آنها الگویی زنده‌اند برای هزاران دانش‌آموز دیگر که در گوشه‌ای از این سرزمین، رؤیای بزرگی در سینه‌شان دارند و فقط منتظر یک چراغ راهنما هستند، چراغی به نام امید، برنامه‌ریزی و پشتکار.

امروز، جمعی از جوانان پرتلاش بیجاری که صبح‌ها را با ورزش آغاز کردند و در طول روز کتاب به دست بودند و روزها و شب‌های خود را با مطالعه سپری کردند، امروز پس از یک رقابت سخت در کنکور سراسری، با سینه‌ای سرشار از افتخار و دستانی پر از موفقیت، ایستاده‌اند تا ثمره ماه‌ها و سال‌ها زحمت را دریافت کنند.

آنها ثابت کردند که موفقیت، تصادفی نیست؛ موفقیت، برنامه‌ریزی است، تعادل است، اراده است، این دانش‌آموزان، نه فقط در کلاس‌ها که در زمین‌های ورزشی هم قهرمان بودند، چون می‌دانستند برای پیروزی در کنکور، نیاز به بدنی سالم، ذهنی آرام و روحی مقاوم دارند.

فوتبال و درس را با هم تجربه کردم

ساسان اسفندیاری داوطلب رتبه ۱۳۹ کنکور سراسری از بیجار گفت: در مدرسه‌های الوندی و شهید رجایی بیجار مشغول به تحصیل بودم و با برنامه‌ریزی هوشمندانه و حمایت خانواده با توجه به محدودیت جغرافیا، از سد کنکور گذشتم.

وی افزود: در شهرستان کوچک بیجار، جایی که امکانات آموزشی همیشه چالش‌برانگیز بوده است، باید با پشتکار بی‌نظیر و برنامه‌ریزی دقیق، نه تنها از محدودیت‌ها عبور کرد، بلکه در دانشگاه‌های برتر ایران تحصیل کرد.

اسفندیاری با اشاره به اینکه از ابتدایی در مدرسه الوندی بودم، برای دوره راهنمایی به مدرسه شهید باهنر و سپس در دبیرستان شهید رجایی تحصیل کردم، گفت: با این رتبه قطعاً قصد دارم دانشگاه‌های تراز اول کشور، به خصوص دانشگاه‌های تهران را انتخاب و در رشته مهندسی ادامه تحصیل بدهم.

وی افزود: من فوتبالیست هستم و در این مدت نیز واقعاً ورزش را کنار نگذاشتم، هم‌زمان با شروع سال دوازدهم روزی یک تا دو ساعت مطالعه داشتم و هرچقدر به کنکور نزدیک‌تر می‌شدیم، زمان مطالعه بیشتر می‌شد تا جایی که در ماه‌های آخر روزی ۱۲ تا ۱۳ ساعت مطالعه داشتم.

اسفندیاری توضیح داد: کلید موفقیت «انعطاف‌پذیری» و «ثبات قدم» است، برنامه‌ریزی کنید، اما اگر یک روز نتوانستید اجرا کنید، ناامید نشوید، مهم این است که هر روز یک قدم به جلو بردارید.

موفقیت از دل محرومیت امکان دارد

حسین قائم پناه رتبه ۳۵۰ کنکور انسانی از شهر پیرتاج شهرستان بیجار، گفت: از شهریور سال ۱۴۰۳، یعنی از شروع پایه یازدهم به‌صورت جدی برنامه مطالعاتی کنکور را آغاز کردم و هرچه به کنکور نزدیک‌تر می‌شدم حجم مطالعه و فشار روانی هم بیشتر می‌شد؛ اما من هر روز سعی می‌کردم یک قدم جلوتر بردارم.

وی با اشاره به رتبه ۳۵۰ خود در گروه انسانی و پذیرش در رشته حقوق دانشگاه علامه طباطبایی، افزود: هدفم دانشگاه علامه طباطبایی و رشته حقوق بود، با اینکه در شهر محروم پیرتاج زندگی می‌کنم تنها یک انتظار دارم که فضای رقابت سالم و انگیزشی برای بچه‌ها فراهم شود، وقتی رقابت معنادار و هدفمند باشد، خود دانش‌آموزان بیشتر تلاش می‌کنند و بهتر عمل می‌کنند.

قائم پناه گفت: از همین الان شروع کنید، نه فردا، نه هفته بعد، از همین لحظه، هرچقدر زودتر شروع کنید، فرصت بیشتری برای تثبیت مفاهیم و مرور دارید، خودتان را سرنوشت‌ساز بدانید، کسی جز شما نمی‌تواند این مسیر را هموار کند.

وی افزود: موفقیت در کنکور، نه از ثروت منابع، بلکه از غنای برنامه‌ریزی، پشتکار روزمره و آرامش درونی می‌آید.

با برنامه درست می‌توان موفق شد

امیررضا قمری‌زاده رتبه ۱۴۱ کنکور از بیجار گفت: تحصیلات خود را از مقطع ابتدایی در مدرسه شاهد آغاز کرد و پایه هفتم وارد مدرسه شهید کلهرزاده شدم و در پایه‌های هشتم و نهم در مدرسه شهید باهنر تحصیل کردم، سرانجام در مقطع دبیرستان، در مدرسه نمونه دولتی شهید رجایی برای کنکور آماده شدم.

وی افزود: من از تابستان پایان پایه دهم برای کنکور جدی مطالعه را آغاز کردم، برنامه‌ای که مشاورم در اختیارم قرار می‌داد را دقیق دنبال می‌کردم و این برنامه، کلید موفقیت من بود.

قمری زاده توضیح داد: دوازدهمی‌ها در سالی که هم با دروس جدید مواجه‌اند و هم با فشار کنکور، نیاز به ساعت مطالعه بیشتر و برنامه‌ریزی دقیق دارند، اما برای این که این نیاز برطرف شود، لازم است مسئولان با دانش‌آموزان به گونه‌ای رفتار کنند که فضای آموزشی کم استرس تر باشد.

وی ادامه داد: سال دوازدهم، تأثیرگذارترین سال تحصیلی است، نیاز به یک برنامه درست و مشاور خوب و شرکت در آزمون‌های جامع که تمام دروس پایه‌های ۱۰، ۱۱ و ۱۲ را پوشش می‌دهد، بسیار کلیدی است.

به توانایی و علاقه فرزندان باید توجه کرد

سپهر عربی رتبه ۶۳ کنکور که از دوران ابتدایی عاشق یادگیری زبان خارجی بود و با ترجمه در دانشگاه تهران به رؤیاهایش رسید، گفت: از دوران ابتدایی به زبان علاقه داشتم، حتی اگر روزی فقط چند دقیقه وقت داشتم سعی می‌کردم مطالبی مرتبط با زبان بخوانم یا یاد بگیرم، البته چون در دبیرستان رشته‌ام تجربی بود، فرصت کمتری برای زبان داشتم، اما در سال دوازدهم جدی شدم و روزانه حدود ۱ تا ۲ ساعت را فقط به زبان اختصاص دادم.

وی با اشاره اینکه «جو رقابتی برای بعضی‌ها قابل‌هضم نیست»، افزود: واقعیت این است که جو رقابتی کنکور برای بعضی دانش‌آموزان، به خصوص کسانی که امکانات مالی کمتری دارند، قابل‌هضم نیست، بعضی‌ها نمی‌توانند هزینه‌های کلاس‌ها، کتاب‌ها یا مشاوره را تقبل کنند.

عربی ادامه داد: به همین خاطر آموزش و پرورش می‌تواند با ارائه بورسیه، برگزاری مسابقات با جوایز ارزشمند و حمایت از دانش‌آموزان مستعد، این شکاف را خیلی کم کند.

وی گفت: باید کاری کرد که دانش‌آموز از درس خواندن لذت ببرد، نه اینکه به خاطر درس خواندن از بقیه جدا شود و یا احساس تنهایی کند، باید فضایی ایجاد شود که درس خواندن عادی و جذاب باشد، اگر رشته‌ای را دوست دارید، حتی اگر بازار کار هم خوب نباشد یا خانواده مخالف باشند، به علاقه‌تان ایمان داشته باشید، می‌توانید هم‌زمان با علاقه‌تان راهی برای تضمین آینده هم پیدا کنید.

رتبه ۶۳ کنکور توصیه کرد: هرگز به خاطر حرف دیگران، عشق درونی‌تان را کنار نگذارید، اگر می‌گویند این رشته به دردت نمی‌خورد، اصلاً توجه نکنید، آینده متعلق به شما است.

وی افزود: فقط فکر و ذکر شما دانش‌آموز نباشد؛ دانش‌آموز هم زندگی دارند، نه فقط کنکور، کاری نکنید که زندگی‌شان به خاطر شما، تنها به یک آزمون تبدیل شود.

 انتهای خبر/