ایجاد شغل پایدار با فعال‌شدن کارخانه‌ها

سامان شریعتی، در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار کرد: یکی از مشکلات اصلی واحدهای صنعتی کوچک در کردستان، نبود سرمایه در گردش و مشکلات بانکی است؛ زیرا بسیاری از این واحدها بدهی بانکی دارند و به‌خاطرنداشتن نقدینگی متوقف مانده‌اند.

 کارشناس توسعه صنعتی گفت: دولت اگر بتواند بسته‌های حمایتی واقعی ارائه دهد و تسهیلات کم‌بهره پرداخت کند، بخش بزرگی از این واحدها در کمتر از یک سال دوباره وارد چرخه تولید خواهند شد.

وی بیان داشت: فعال‌شدن این کارگاه‌ها می‌تواند به ایجاد اشتغال پایدار کمک کند، زیرا صنایع استان غالباً به بخش کشاورزی، مصنوعات ساختمانی، بسته‌بندی محصولات و حتی فراوری معادن مرتبط هستند و این یعنی اگر تولید دوباره جان بگیرد، زنجیره‌ای از اشتغال در سایر بخش‌ها نیز ایجاد می‌شود.

 این کارشناس افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی از این کارخانه‌ها تا ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته‌اند، اما به علت تحریم‌ها یا افزایش قیمت مواد اولیه، کار را نیمه‌کاره رها کرده‌اند.

وی گفت: اگرچه ساخت یک کارخانه جدید میلیاردها تومان هزینه و چند سال زمان می‌برد، اما بازسازی یک واحد نیمه‌تعطیل ظرف چند ماه با هزینه بسیار کمتر امکان‌پذیر است بااین‌حال، صاحبان صنایع می‌گویند مسیر دریافت مجوزهای جدید و رفع مشکلات مالیاتی یا بیمه‌ای هنوز پر از موانع اداری است.

احیا واحدهای صنعتی به پول نیاز دارد

 در ادامه علی منبری یکی از صاحبان کارخانه غیرفعال در شهرستان قروه خاطرنشان کرد: بنده کارخانه تولید قطعات بتنی داشتم؛ اما با افزایش شدید قیمت مواد اولیه و بدهی بانکی در ادامه راه مواجه شدم که در نهایت مجبور به تعطیل‌کردن واحد شدم. 

وی گفت: اگر بانک‌ها به صاحبان این‌چنین مشاغلی تسهیلات کم‌بهره بدهند و برای بدهی قسط‌بندی در نظر بگیرند بسیاری از کارخانه‌های تولیدی دوباره راه‌اندازی خواهد شد و دست‌کم برای بسیاری از جوانان استان شغل مناسب و مستقیم ایجاد می‌شود. 

منبری در ادامه بیان کرد: احیای واحدهای صنعتی فقط به پول نیاز ندارد؛ بلکه نیازمند برنامه‌ریزی و مدیریت نیز هست چرا که برخی کارخانه‌ها اصلاً مطالعه بازار نداشته‌اند و تولید محصولی را آغاز کرده‌اند که تقاضا برای آن کم بوده است؛ بنابراین اگر امروز قرار است این واحدها به چرخه تولید برگردند، باید برای آن‌ها بازاریابی نوین، پیوند با صنایع بزرگ یا حتی امکان صادرات به اقلیم کردستان عراق در نظر گرفته شود. 

وی افزود: نزدیکی استان به مرز باشماق مریوان و مرز سیران بند بانه فرصتی طلایی برای صادرات کالاهای تولیدی استان است؛ اما آنچه فعلاً کمتر اتفاق افتاده استفاده از این ظرفیت مرزی در جهت رشد صنعت است.

منبری گفت: حال اگر فقط ۵۰ واحد از این واحدهای راکد دوباره فعال شوند، می‌توان انتظار داشت بیش از دو هزار شغل مستقیم در استان ایجاد شود و در نتیجه نرخ بیکاری که امروز در برخی شهرستان‌ها به بالای ۱۵ درصد رسیده، کاهش محسوسی پیدا کند. از سوی دیگر، اگر چرخه تولید به حرکت بیفتد، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی نیز رغبت بیشتری برای سرمایه‌گذاری جدید خواهند داشت؛ زیرا محیط کار فعال، نشانه‌ای از ثبات و حمایت دولت است.

واحد صنعتی راکد در مسیر بازگشت به تولید

در ادامه بختیار خلیقی مدیرکل صنعت، معدن و تجارت کردستان با اشاره به برنامه‌های جدی دولت برای حمایت از تولید گفت: طبق بررسی انجام‌شده، ۵۰ واحد صنعتی راکد در استان قابلیت فعال‌سازی مجدد دارند و این روند هم‌اکنون با همکاری سازمان صمت، بانک‌ها و کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید در حال پیگیری است.

وی افزود: از مجموع حدود هزار و ۲۰۰ واحد صنعتی دارای پروانه بهره‌برداری در کردستان، ۱۱۰ واحد غیرفعال یا راکد هستند که بیش از نیمی از آنها امکان احیا و بازگشت به مدار تولید را دارند.

خلیقی تأکید کرد: رویکرد حمایتی دولت از بخش تولید و هماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی، شتاب‌دهنده روند بازگشت این واحدها به فعالیت خواهد بود. به گفته خلیقی، تأمین سرمایه در گردش، حل اختلافات داخلی بین شرکا و تسهیل دسترسی به مواد اولیه از مهم‌ترین اقداماتی است که برای احیای این صنایع در دستور کار قرار گرفته است.

مدیرکل صنعت، معدن و تجارت کردستان با بیان اینکه احیای صنایع راکد صرفاً یک اقدام اقتصادی نیست، خاطرنشان کرد: بازگرداندن واحدهای راکد به چرخه تولید به معنای تثبیت اشتغال موجود، ایجاد فرصت‌های جدید کاری و احیای برندهای قدیمی تولیدی استان است که برای مردم کردستان اهمیت ویژه‌ای دارند.

وی یکی از محورهای عملیاتی این طرح را بازدید میدانی از واحدهای راکد و نیمه‌فعال عنوان کرد و گفت: این بازدیدها با حضور مسئولان دستگاه‌های مربوطه و نمایندگان بانک‌ها انجام می‌شود تا مسائل هر واحد به‌صورت موردی بررسی و برای رفع آن‌ها تصمیم‌گیری شود.

در نهایت، احیای واحدهای صنعتی راکد در کردستان نه‌تنها یک اقدام اقتصادی بلکه یک سرمایه‌گذاری اجتماعی است؛ زیرا بیکاری در این استان با مشکلات اجتماعی و مهاجرت گسترده جوانان همراه است. وقتی یک جوان بتواند در همان شهر یا روستای خود شغل آبرومند پیدا کند، امید به آینده، ازدواج، ماندگاری در زادگاه و مشارکت اجتماعی همه تقویت می‌شود.

بنابراین، بازگشت واحدهای صنعتی تعطیل‌شده به چرخه تولید تنها به معنای روشن‌شدن دوباره یک کارخانه نیست، بلکه روشن‌شدن چراغ‌خانه‌های بسیاری از خانواده‌هاست.

ظاهر اگر این مسیر بااراده جدی دنبال شود و همان‌طور که رهبر معظم انقلاب همواره بر رونق تولید داخلی تأکید دارند، واحدهای صنعتی در کردستان باری دیگر می‌توانند موتور محرک توسعه استان باشند. امروز فعال‌سازی صنایع خاموش، یک انتخاب نیست؛ یک ضرورت فوری برای کاهش بیکاری، جلوگیری از مهاجرت و ساختن آینده‌ای روشن برای کردستان است.

در سال‌های اخیر، دولت و سازمان صنعت، معدن و تجارت از احیا و بازفعال‌سازی واحدهای صنعتی راکد سخن گفته‌اند، اما هنوز بخش قابل‌توجهی از این ظرفیت‌ها خاک می‌خورند. درحالی‌که طبق نظر کارشناسان، راه‌اندازی دوباره این واحدها می‌تواند در کوتاه‌مدت هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کند؛ زیرا زیرساخت‌های اولیه مانند زمین، سالن تولید، ماشین‌آلات و مجوزها از پیش فراهم شده و تنها نیازمند سرمایه در گردش، تأمین مواد اولیه یا مدیریت جدید هستند.

ایجاد شغل پایدار با فعال‌شدن کارخانه‌ها

سامان شریعتی، در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار کرد: یکی از مشکلات اصلی واحدهای صنعتی کوچک در کردستان، نبود سرمایه در گردش و مشکلات بانکی است؛ زیرا بسیاری از این واحدها بدهی بانکی دارند و به‌خاطرنداشتن نقدینگی متوقف مانده‌اند.

 کارشناس توسعه صنعتی گفت: دولت اگر بتواند بسته‌های حمایتی واقعی ارائه دهد و تسهیلات کم‌بهره پرداخت کند، بخش بزرگی از این واحدها در کمتر از یک سال دوباره وارد چرخه تولید خواهند شد.

 وی بیان داشت: فعال‌شدن این کارگاه‌ها می‌تواند به ایجاد اشتغال پایدار کمک کند، زیرا صنایع استان غالباً به بخش کشاورزی، مصنوعات ساختمانی، بسته‌بندی محصولات و حتی فراوری معادن مرتبط هستند و این یعنی اگر تولید دوباره جان بگیرد، زنجیره‌ای از اشتغال در سایر بخش‌ها نیز ایجاد می‌شود.

 این کارشناس افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی از این کارخانه‌ها تا ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته‌اند، اما به علت تحریم‌ها یا افزایش قیمت مواد اولیه، کار را نیمه‌کاره رها کرده‌اند.

وی گفت: اگرچه ساخت یک کارخانه جدید میلیاردها تومان هزینه و چند سال زمان می‌برد، اما بازسازی یک واحد نیمه‌تعطیل ظرف چند ماه با هزینه بسیار کمتر امکان‌پذیر است بااین‌حال، صاحبان صنایع می‌گویند مسیر دریافت مجوزهای جدید و رفع مشکلات مالیاتی یا بیمه‌ای هنوز پر از موانع اداری است .

احیا واحدهای صنعتی به پول نیاز دارد

 در ادامه علی منبری یکی از صاحبان کارخانه غیرفعال در شهرستان قروه خاطرنشان کرد: بنده کارخانه تولید قطعات بتنی داشتم؛ اما با افزایش شدید قیمت مواد اولیه و بدهی بانکی در ادامه راه مواجه شدم که در نهایت مجبور به تعطیل‌کردن واحد شدم. 

وی گفت: اگر بانک‌ها به صاحبان این‌چنین مشاغلی تسهیلات کم‌بهره بدهند و برای بدهی قسط‌بندی در نظر بگیرند بسیاری از کارخانه‌های تولیدی دوباره راه‌اندازی خواهد شد و دست‌کم برای بسیاری از جوانان استان شغل مناسب و مستقیم ایجاد می‌شود. 

منبری در ادامه بیان کرد: احیای واحدهای صنعتی فقط به پول نیاز ندارد؛ بلکه نیازمند برنامه‌ریزی و مدیریت نیز هست چرا که برخی کارخانه‌ها اصلاً مطالعه بازار نداشته‌اند و تولید محصولی را آغاز کرده‌اند که تقاضا برای آن کم بوده است؛ بنابراین اگر امروز قرار است این واحدها به چرخه تولید برگردند، باید برای آن‌ها بازاریابی نوین، پیوند با صنایع بزرگ یا حتی امکان صادرات به اقلیم کردستان عراق در نظر گرفته شود. 

وی افزود: نزدیکی استان به مرز باشماق مریوان و مرز سیران بند بانه فرصتی طلایی برای صادرات کالاهای تولیدی استان است؛ اما آنچه فعلاً کمتر اتفاق افتاده استفاده از این ظرفیت مرزی در جهت رشد صنعت است.

منبری گفت: حال اگر فقط ۵۰ واحد از این واحدهای راکد دوباره فعال شوند، می‌توان انتظار داشت بیش از دو هزار شغل مستقیم در استان ایجاد شود و در نتیجه نرخ بیکاری که امروز در برخی شهرستان‌ها به بالای ۱۵ درصد رسیده، کاهش محسوسی پیدا کند. از سوی دیگر، اگر چرخه تولید به حرکت بیفتد، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی نیز رغبت بیشتری برای سرمایه‌گذاری جدید خواهند داشت؛ زیرا محیط کار فعال، نشانه‌ای از ثبات و حمایت دولت است.

انتهای خبر/