به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، در روزهای اخیر، برخی از مواضع و اظهارات مسئولان کشور به شیوه‌ای نگرانی‌زا و حتی عجیب مطرح شده است این اظهارات نه‌تنها موجی از پرسش و تردید در میان حاکمان کشورهای همسو ایجاد کرده، بلکه می‌تواند تأثیرات منفی و زیان‌باری برای استراتژی‌های دفاعی و امنیتی کشور به همراه داشته باشد. نگرانی‌ام از این موضوع به حدی است که فکر می‌کنم دشمنان را در موضع قدرت قرار می‌دهد و برعکس، هم‌پیمانان استراتژیک را دچار تردید و دودلی می‌کند.
 
 فارغ از بروز اضطراب در بدنه جامعه ایران اسلامی و بهره‌برداری‌های متنوع دشمن در جنگ سخت و نرم که نمونه آن را واکنش سریع و فرصت‌طلبانه نتانیاهو به چشم دیدیم ایجاد تردید در ذهن حاکمان کشورهایی که با ما همسو و هم‌راستا هستند، در این شرایط حساس و بحرانی می‌تواند مخارج دولت را در امضای قراردادهای مختلف بین‌المللی بالاتر ببرد.
 
 مهم‌تر از این، هرگونه تغییر در صفوف متحدین تمام سرمایه‌گذاری‌هایی را که تا امروز انجام داده‌ایم، به فنا می‌دهد. تجربه‌های تلخی چون نابودی نظام سابق سوریه، تضعیف جایگاه حزب‌الله و حشدالشعبی نشان‌دهنده هزینه‌های بالای کاهلی و بی‌توجهی به تحولات سیاسی و اجتماعی منطقه است. 
 
 توجیه یا بی‌تفاوتی نسبت به چنین مواضع عجیب و دشمن‌شادکنی باعث می‌شود تهدیدات بالقوه تبدیل به آسیب‌های غیرقابل‌جبران شوند و فرصت‌های محدود کشور را به ورطه نابودی بکشاند.
 
 این موضوع به‌خصوص در کنار سخنان برخی از پیاده‌نظام فتنه و عوامل ناامیدی مردم، زمانی تشدید می‌شود که مسئولیت تمام ناترازی‌ها و گرفتاری‌های امروز دولت را به خارج از دولت منتقل می‌کنند و همان داستان تکراری و بی‌انتهای ممانعت از اجرای برنامه‌های دولت توسط دیگران به زبان می‌آورند تا زمینه استعفای دولت را فراهم آورند.
 
 آنچه این میان در ذهن مردم تبدیل به سؤال بی‌جواب شده این است که کدام قانون مصونیت زایی وجود دارد تا فتنه‌انگیزان به‌راحتی در رسانه ملی ساختارهای سیاسی یک ملت بزرگ را این‌چنین به سخره بگیرند و دستگاه عدلیه و مدعی‌العموم کشور همچنان سکوت اختیار کند؟! 
 
 رسانه ملی که در ایام جنگ تحمیلی به‌تنهایی بار عملیات روانی جنگ را برعهده گرفت و در کنار حماسه بزرگ رسانه‌ای که خلق کرد و چند شهید نیز در این راه تقدیم کرد چگونه می‌تواند جولانگاه چنین افرادی قرار گیرد؟! 
 
 آیا رسانه ملی نباید در معیارهای انتخاب مهمان‌های دعوتی خود تجدیدنظری بکند و کسانی را که برای چندمین از قاب تلویزیون برای فتنه‌انگیزی و هدف قراردادن انسجام دولت و مردم و نیروهای مسلح استفاده می‌کنند از لیست مدعوین خودش خط بزند؟!
 
 در نهایت، نیاز به وجود یک ساختار قوی برای کنترل و مدیریت گفتارهای خارج از عرف و بی‌ملاحظه، بیش‌ازپیش ضروری است. این موضوع باید باتدبیر بیشتر و نظارت دقیق‌تری همراه باشد و به‌هیچ‌وجه نباید بشنویم که زبان‌های سرخشان به‌راحتی سرسبز انسجام ملی را بر باد دهد. 
 
 زمان آن رسیده است که همه مسئولان و نهادها به این حقیقت پی ببرند که امنیت و تمامیت ارضی کشور و همچنین اعتبار آن در سطح بین‌المللی از هر چیزی مهم‌تر است حتی آنچه که خود صداقت می‌نامند!

نویسنده: مهدی عرفانی کارشناس مسائل سیاسی