به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»،این جشنواره نه تنها به عنوان یک جشن فرهنگی، بلکه به عنوان گامی عملی به سمت توسعه پایدار کشاورزی و اقتصاد منطقه‌ای است.

همچنین، برای نخستین‌بار در جشنواره انگور یاسوکند، یک نمایشگاه فناوری کشاورزی هوشمند به‌صورت موقت در میدان انگور راه‌اندازی شده است، دستگاه‌های کوچک تبخیر آب‌یابی، سنسورهای خاکی برای اندازه‌گیری رطوبت و اسیدیته و سیستم‌های آبیاری قطره‌ای هوشمند - همه از طریق همکاری با مراکز پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان و مرکز توسعه کشاورزی پایدار کردستان - به کشاورزان محلی به‌صورت رایگان ارائه می‌شوند تا با دیدن نتایج عملی، به تدریج از روش‌های سنتی به تکنولوژی‌های مدرن روی‌آورند.

این اقدام، مستقیماً پاسخی به نگرانی‌های رسانه کردتودی در مورد «پایداری بلندمدت» محصولات منطقه است که در گزارش‌های قبلی اشاره کرده بود، «انگور حسن‌آبادیاسوکند بدون تغییر الگوی کشت»، در برابر تغییرات اقلیمی و فرسایش خاک، در معرض خطر است.

از سوی دیگر، برنامه «انگور به‌عنوان نماد ملی» نیز راه‌اندازی شده است؛ یک کمپین تبلیغاتی مشترک با وزارت راه و شهرسازی و سازمان میراث‌فرهنگی که شامل تولید مستند کوتاه، نقشه گردشگری «جاده انگور» از یاسوکند تا بیجار و حتی طراحی یک نشان تجاری ثبت‌شده برای «انگور حسن‌آبادیاسوکند» می‌شود، تا از سرقت نام تجاری و فریب بازار جلوگیری شود.

در این جشنواره، نمایندگان شرکت‌های صادراتی از عربستان سعودی، امارات و قزاقستان نیز حضور دارند و مذاکرات اولیه برای خرید مستقیم کشمش و شیره انگور با استاندارد ISO در حال انجام است.

حالا قرار است با برگزاری «جشنواره انگور یاسوکند» به یک رویداد ملی و پربار تبدیل شود؛ نه‌تنها به‌عنوان یک جشن فرهنگی محلی، بلکه به‌عنوان نقطه آغاز یک زنجیره ارزش اقتصادی که از خاک بومی تا بازارهای جهانی امتداد دارد.

درخواست رسمی برگزاری این جشنواره که اخیراً از سوی مردم منطقه مطرح شده است که تنها یک درخواست برای برپایی مراسم فرهنگی نیست، بلکه سیگنالی قوی از یک منطقه روستایی است که می‌خواهد باتکیه‌بر دارایی‌های طبیعی و انسانی خود، وارد عرصه اقتصاد مقاومتی و صادرات محصولات کشاورزی شود.

یاسوکند با تولید سالانه هزاران تن انگور باکیفیت بالا، به‌ویژه ارقامی مانند یاقوتی، سفید تهمه، کشمشی و انگور سیاه محلی، ظرفیت بالقوه‌ای برای تبدیل به یک قطب تولید و فراوری انگور در سطح کشور دارد، اما تاکنون این ظرفیت بیشتر در حد پتانسیل باقی‌مانده و محصولات این منطقه عمدتاً به‌صورت خام و بدون ارزش افزوده به بازارهای داخلی عرضه شده‌اند.

برخی معتقدند جشنواره انگور، در این میان می‌تواند بیش از یک رویداد نمایشی باشد، این جشنواره فرصتی است برای معرفی محصولات بومی به گردشگران، سرمایه‌گذاران و تصمیم‌گیران کشوری، اما مهم‌تر از آن، می‌تواند به‌عنوان یک پلتفرم اقتصادی عمل کند تا زیرساخت‌های لازم برای توسعه زنجیره تولید تا صادرات را جلب کند.

از این رو برگزاری این رویداد نه‌تنها نیازمند حمایت فرهنگی و اجتماعی است، بلکه نیازمند یک نقشه راه اقتصادی جامع است که شامل توسعه واحدهای فراوری، انبارهای سرد، لجستیک حمل‌ونقل، برندسازی محلی و دسترسی به بازارهای صادراتی باشد.

یکی از چالش‌های اصلی تولیدکنندگان انگور در یاسوکند، عدم دسترسی به فناوری‌های نوین در کشت، برداشت و نگهداری است، بسیاری از باغداران هنوز از روش‌های سنتی استفاده می‌کنند که منجر به اتلاف محصول و کاهش کیفیت می‌شود.

همچنین، فقدان واحدهای فراوری مانند کشمش‌سازی، تولید آب‌میوه، ژله و محصولات ارگانیک، باعث شده تا ارزش افزوده این محصول به طور کامل به دست نیاید، جشنواره انگور می‌تواند با جذب توجه بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران، زمینه‌ساز ایجاد این واحدها شود، همکاری بین بخش دولتی، بخش خصوصی و دانشگاه‌ها در این زمینه می‌تواند به توسعه یک «اکوسیستم کشاورزی - صنعتی» منجر شود که در آن انگور فقط یک میوه نیست، بلکه یک محصول راهبُردی اقتصادی محسوب می‌شود.

برخی دیگر معتقدند جشنواره انگور می‌تواند موتور محرکه گردشگری روستایی در یاسوکند باشد، با ایجاد زیرساخت‌های گردشگری مانند اقامتگاه‌های بوم‌گردی، مسیرهای دیدنی بین تاکستان‌ها و فضاهای فرهنگی برای نمایش هنرهای محلی، این رویداد می‌تواند سالانه هزاران نفر از سراسر کشور را جذب کند.

این جریان گردشگری نه‌تنها درآمدزایی مستقیم برای خانواده‌های محلی دارد، بلکه باعث ایجاد شغل در حوزه‌های خدماتی، حمل‌ونقل و فروش محصولات جانبی می‌شود، در این چارچوب، جشنواره تنها یک روز یا یک هفته نیست، بلکه آغازی برای یک صنعت پایدار گردشگری - کشاورزی است.

اما برای تبدیل این رؤیا به واقعیت، نیاز به حمایت‌های سیاستی و مالی جدی است، دولت، بانک‌ها و نهادهای توسعه‌ای باید در قالب تسهیلات کم‌بهره، یارانه‌های هدفمند و طرح‌های عمرانی وارد عمل شوند، احداث جاده‌های دسترسی، بهبود شبکه اینترنت و ارتباطات، تأمین آب مطمئن و الکتریسیته پایدار، از جمله زیرساخت‌های حیاتی هستند که بدون آن‌ها، هیچ جشنواره‌ای نمی‌تواند به توسعه پایدار منجر شود.

همچنین، آموزش کشاورزان در زمینه کشاورزی هوشمند، مدیریت آب و بازاریابی دیجیتال، نقش کلیدی در تقویت زنجیره ارزش انگور خواهد داشت.

در نهایت، جشنواره انگور یاسوکند تنها یک نماد از هویت محلی نیست، بلکه نمادی از امید به توسعه متوازن و عدالت اقتصادی است، این جشنواره می‌تواند الگویی برای ده‌ها شهر و روستای دیگر باشد که باتکیه‌بر منابع بومی خود، بتوانند از چرخه فقر و وابستگی به درآمدهای دولتی بیرون بیایند و به قطب‌های تولید و اشتغال‌زایی تبدیل شوند.

حالا سؤال این است، آیا نظام اقتصادی کشور آماده است تا از این فرصت‌های محلی حمایت کند و به‌جای صرف هزینه، به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های روستایی روی آورد؟ جشنواره انگور یاسوکند نه‌تنها یک درخواست، بلکه یک فراخوان است برای بازتعریف توسعه اقتصادی از پایین‌به‌بالا است.

به گفته مسئولان، هدف اصلی امسال، ایجاد اولین اتحادیه تولیدکنندگان انگور یاسوکند است که به صورت حقوقی و مدیریتی، قادر به مذاکره با بازارهای جهانی باشد، این تغییر، از جشنی سنتی به یک مرکز تجاری - اقتصادی - فرهنگی تبدیل شده است و رسانه کردتودی، با پشتیبانی مستمر، این تحول را نه‌تنها گزارش کرده، بلکه در آن نقش محرک داشته است.

نویسنده: سید محمد صابر سبحانی فعال اجتماعی